ریسک کلان چیست؟

ریسک کلان نوعی ریسک سیاسی است که شرکت‌هایی که در بازارهای خارجی به فعالیت مشغول هستند با آن مواجه می شوند. افزایش استفاده از تکنولوژی به کسب و کار این اجازه را می‌دهد تا بتواند در بازار کشورهای خارجی وارد شود و از این طریق فروش خود را افزایش دهد. در اکثر موارد، راه اندازی کسب و کار در یک کشور خارجی، همانند راه اندازی کسب و کار در همان کشور نیست. علاوه بر این، ریسک‌های کلان در بازارهای خارجی ممکن است تنها نتیجه جریان‌های سیاسی یا خط مشی کسب و کار نباشند.

یک نوع رایج ریسک کلان، مربوط به نوسان نرخ ارز کشور خارجی می‌باشد. نوسان نرخ ارز ممکن است به دلایل گوناگونی اتفاق بیافتد، مانند سیاست‌ پولی کشوری که در آن سرمایه‌گذاری صورت گرفته است، ارزیابی بازارهای خارجی از ارز آن کشور یا تغییرات قابل توجه در منابع خارجی آن کشور. نوسان نرخ ارز می تواند مشکلاتی را در خصوص تعیین قیمت درست کالا و خدمات تولید شده در کشور خارجی ایجاد کند همچنین کسب و کار ممکن است در خصوص وارادات و صادرات کالا با مشکلاتی مواجه شود، زیرا نوسان نرخ ارز، ممکن است به شرکت‌های تولیدی اجازه ندهد تا بتواند از انتقال کالای تولیده شده به کشور خارجی درآمد چندانی کسب کند. یک نوعی دیگر از ریسک کلان، ممکن است از عدم ثبات سیاسی در آن کشور ناشی شود.

بسیاری از کشورهای خارجی مستعد تغییرات سریع و بزرگ درسیستم‌های سیاسی خود هستند. کشورهایی که دارای سیستم فاشیستی یا سوسیالیستی هستند، برای جذب سرمایه گذاری خارجی از این سیستم‌ها دوری کنند، زیرا شرکت‌ها برای سرمایه گذاری در این کشورها، کسب و کار خود را در معرض ریسک تصاحب شدن و یا ملی شدن فعالیت کسب و کار خود می بینند. شرکت‌هایی که ممکن است در این کشورها فعالیت خود را از دست بدهند، ممکن است در معرض زیان‌های مالی باشند. شرکت‌هایی که سعی می کنند از این ریسک دوری گزینند، ممکن است اقدام به خرید بیمه ریسک سیاسی کنند.

بیمه ریسک سیاسی به شرکت‌ها کمک می کند تا از سرمایه‌گذاری بانک‌ها، وام دهندگان و سرمایه‌گذاران خرد، هنگامی که در یک کشور خارجی دست به فعالیت می‌زنند، اطمینان یابند. این نوع بیمه کسب و کار، ممکن است در مقادیر مختلف و یا تحت شرایط خاص که شرکت به دلیل ریسک کلان در معرض زیان مالی قرار می‌گیرد، خریداری شود. با این وجود، این نوع بیمه‌ها ممکن است برای سرمایه گذاری در کشورهایی که دارای نوسانات سیاسی بالایی هستند و یا در حفظ ثبات نرخ ارز خود ناتوان هستند، موجود نباشد. مدیریت ریسک های کلان تقریباً غیرممکن و خارج از کنترل می باشد.

ریسک خرد چیست؟

بیمه های خرد یکی از راه های تامین مالی است که به مدیریت ریسک و عدم اطمینان کمک می نماید. به منظور خدمت به اقشار آسیب پذیر، بیمه های خرد می بایستی به نیازهای فوری و مهم مردم در حمایت از ریسک حساس بوده و نسبت به آن ها واکنش نشان داده شود. همچنین بیمه های خرد بایستی به راحتی برای همه مردم قابل درک باشد و مردم استطاعت پرداخت آن را داشته باشند، به طور کلی مکانیزمی‌ است که بر اساس آن اشخاص آسیب‌پذیر (اشخاصی که درآمد سرانه پایینی دارند یا دهک‌‌های پایین درآمدی) می‌توانند ریسک‌‌های مختلفی را که در زندگی با آنها مواجهند (جانی، مالی و کسب‌‌وکار) مدیریت نمایند.

در برخی کشورها از جمله هند، بیمه‌گران با توجه به نیاز جامعه، بیمه‌نامه‌‌هایی را طراحی و عرضه کرده‌اند به گونه‌ای که حتی متکدیان نیز در ‌این کشور از پوشش بیمه‌ای برخوردارند. بیمه خرد به دنبال حادثه سونامی ‌در جنوب شرق آسیا به عنوان ابزار موثری جهت کاهش ریسک افراد کم‌درآمد و آسیب‌پذیر مورد توجه جدی قرار گرفته است به گونه‌ای که حتی شرکت‌‌‌های بزرگ بیمه‌ای اروپایی نظیر(آلیانز) بیمه‌نامه‌‌های مخصوصی را برای‌ این منظور طراحی و به بازار عرضه کرده‌اند.

 مشتریان بیمه‌‌های خرد

مشتریان بیمه‌‌های خرد به طور عمده افرادی هستند که از سطوح پایین درآمدی برخوردارند و قادر به تهیه پوشش‌‌های بیمه‌ای معمول و عادی در بازار نیستند. از نظر بیمه‌گری‌ این افراد ریسک بالاتری را در مقایسه با میانگین ریسک جامعه به علت شرایط نامساعد بهداشتی، آموزشی و درآمدی دارند و ‌این ویژگی‌‌های خاص بر نحوه ارزیابی ریسک و فروش تاثیر می‌گذارند.

ریسک و بیمه‌های خرد

 بررسی تجربه سایر کشورها نشان می‌دهد که در‌ این نوع بیمه با توجه به نیاز بیمه‌گزاران و خطراتی که با آنها مواجه هستند، پوشش‌‌های مختلفی وجود دارد‌‌. برای مثال با توجه به مناطق مختلف جغرافیایی، ریسک‌‌های حوادث طبیعی نظیر سیل، توفان، خشکسالی یا زلزله تحث پوشش قرار می‌گیرند. به طور کلی پوشش‌‌های بیمه‌ای که ارایه می‌شوند عبارتند از: هزینه‌‌های درمانی و بهداشتی، خطر فوت و از کار افتادگی‌ بر اثر حادثه، خطر فوت یا بیمار‌ی‌های خطرناک نظیر مالاریا و‌ ایدز، از دست دادن درآمد بر اثر پیری و کهولت سن‌، از دست دادن درآمد بر اثر خشکسالی، سیل، توفان، زلزله یا سایر حوداث طبیعی و از دست دادن دارایی(‌‌خانه‌، زمین و...) بر اثر توفان، سیل، زلزله یا سایر حوادث طبیعی می باشد، عرضه و فروش بیمه‌‌های خرد بدین صورت است که‌ این نوع پوشش‌‌های بیمه‌ای گروه خاصی از بازار را هدف قرار داده است و‌ این گروه‌ دارای‌ خصوصیات و ویژگی‌‌های منحصر به فردی چون پایین بودن سطح سواد، آگاهی نداشتن از مزایای بیمه، درآمد اندک و دسترسی محدود‌تر به امکانات ارتباطی و رسانه‌ای است به همین جهت روش‌‌های بازاریابی و استفاده از سیستم توزیع و فروش ویژه‌ای را می‌طلبد که با فروش سایر بیمه‌نامه‌‌ها متفاوت است. این نوع بیمه نامه‌‌ها عمومأ از طریق عقد قرارداد گروهی با یک سازمان غیر‌دولتی(NGO) که نقش واسطه را ‌ایفا می‌کند به فروش می‌رسند. در‌این حالت موسسه یا سازمان یاد شده به عنوان واسطه حق بیمه‌‌ها را از طریق اعضای خود جمع‌آوری و به حساب شرکت بیمه واریز می‌کند و در فرآیند پرداخت خسارت نیز اقدامات لازم را انجام می‌دهد.

نقش دولت

به طور کلی شرکت‌‌های بیمه بازرگانی بیمه‌‌های خرد را عرضه می‌کنند و ‌این نوع بیمه‌‌ها متفاوت از خدمات تامین اجتماعی یا سایر بیمه‌‌های دولتی است. اگر چه دولت به صورت مستقیم وارد عرضه‌ این نوع خدمات نمی‌شود اما چگونگی عرضه و سطح پوشش ریسک تا حدود زیادی تحت تاثیر خدمات و حمایت‌‌های دولت قرار می‌گیرد. در مجموع دولت‌‌ها از طریق سیاست گذاری کلان اقتصادی و عرضه خدمات حمایتی نظیر تامین اجتماعی بر دامنه فعالیت ‌این نوع بیمه‌‌ها تاثیر می‌گذارند اما ماهیت خاص‌این نوع بیمه‌‌ها و بیمه‌گزاران که به علت پایین بودن سطح سواد و عدم آگاهی از قوانین و مقررات قادر به دفاع از حقوق خود نیستند نقش دولت را به عنوان ناظر و حافظ منافع بیمه‌‌گزاران (‌این نقش در کشور ما بر عهده بیمه مرکزی‌ ایران قرار دارد) بسیار مهم می‌سازد بنابراین برای موفقیت در طراحی و عرضه چنین پوشش‌‌های بیمه‌ای در کشور لازم است که اصول نظارتی دقیقی تدوین شده و به دقت به مرحله اجرا درآیند. مدیریت ریسک های خرد مستلزم شناسایی روندهای عمومی است.

منابع: https://modirinfo.com

https://civilica.com